Βασίλειος Β΄, ο Βουλγαροκτόνος. Πιστός εν Χριστώ αυτοκράτωρ Ρωμιών

Όταν είναι να γράψεις κάποια πράγματα για ανθρώπους τόσο ικανούς όσο ο συγκεκριμένος βασιλέας είναι πολύ δύσκολο. Είναι δύσκολο να χαρακτηρίσεις τόσο σπουδαίους ανθρώπους. Τέτοιους στρατηλάτες με τόση αξία και εύρος δικαιοσύνης.

Με ταπείνωση προσεύχονταν και ζητούσε την επιτυχία των αγώνων του από Τη Θεοτόκο. Τα πολεμικά του σχέδια τα έβαζε κάτω από την Αγία Τράπεζα για να είναι νικηφόρα και με λιγότερους νεκρούς. Εξομολογούνταν συχνά, νήστευε και με χαρά μικρού παιδιού κοινωνούσε Σώμα και Αίμα Κυρίου. Όμως ήταν μεγαθήριο και σκληρός τιμωρός στους οχτρούς που επιβουλεύονταν έστω και μια σπιθαμή από τα εδάφη που διοικούσε. Πριν ξεκινήσει για οποιαδήποτε εκστρατεία, μάζευε τους κατεπάνω του φουσάτου του (στρατηγούς του στρατού του) και εκτός των πολεμικών σχεδίων που αναλύανε για το που θα βάλουν τις λεγεώνες τους και που το καβαλαρίκο (ιππικό), τους συμβούλευε να μην φέρονται σκληρά στους αιχμαλώτους. Δεν θέλουμε να τους υποδουλώσουμε έλεγε. Θέλουμε να τους μάθουμε την αλήθεια να τους κατηχήσουμε στο Χριστό για να γίνουν ελεύθεροι και αυτοί σαν εμάς. Τους Βούλγαρους δεν τους σεβόταν καθόλου γιατί ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι γιαλατζή (ψεύτικοι). Δεν μπορεί να είσαι βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος και να καταστρέφεις Εκκλησιές. Να καταστρέφεις ιερά βιβλία, να κλέβεις τα χρυσά δισκοπότηρα και τις χρυσές ή ασημένιες θήκες των Ευαγγελίων. Να φονεύεις κληρικούς μοναχούς και καλόγριες. Να σκοτώνεις βρέφη και γυναικόπαιδα. Να βιάζεις μέχρι θανάτου αμόλυντες κοπέλες που δεν γνώρισαν ποτές αντρικό χάδι και να σκοτώνεις βίαια άμαχο πληθυσμό. Τι σόι Ορθοδοξία είναι τούτη. Εκτός από τους Βούλγαρους ο Βασίλειος πολέμησε και νίκησε τους Άραβες στη Συρία, τους Λογγοβάρδους στην Ιταλία, τους Αρμένιους στην Κιλικία και τους Νορμανδούς στη Σικελία.

Ο Βασίλειος προερχόταν από βασιλική φύτρα. Ήταν δηλαδή πορφυρογέννητος. Η γενιά του ήταν από την άξια φύτρα των Μακεδόνων. Ο παππούς του ήταν ο Κωνσταντίνος Ζ΄ ο πορφυρογέννητος βασιλέας του Βυζαντίου. Πατέρας του ο Ρωμανός Β΄ ο πορφυρογέννητος βασιλέας και αυτός του Βυζαντίου. Μητέρα του η Αναστασία Κρατερά (κόρη κρασέμπορα). Η γνωστή σε όλους Θεοφανώ. Η πανέμορφη εστεμμένη φόνισσα. Η οποία άφησε τον παιδικό της έρωτα τον Νικήτα Χρυσολωρά τουρμάρχη (ταξίαρχο) και εξπλοράτωρα (κατάσκοπο) και αργότερα Μέγα πρυμμικύρη (κάτι σαν υπουργός εθνικής άμυνας σε θέματα κατασκευής όπλων και εξοπλισμού ο οποίος ζούσε μέσα στο παλάτι και ηγούνταν της βασιλικής φρουράς) προκειμένου να παντρευτεί τον Πρίγκιπα Ρωμανό. Από μικρός ο Βασίλειος δεν γνώρισε μητρικό χάδι. Η μητέρα του τον αγαπούσε όμως ήταν αισιόδοξη και εγωίστρια και εκμεταλλευόταν τα πάντα προκειμένου να ανέβει ποιο ψηλά και να γίνεται το δικό της σε ολάκερη την αυτοκρατορία. Αυτή λένε ότι δηλητηρίασε τον Πεθερό της τον Κωνσταντίνο Ζ΄ για να γίνει ποιο γρήγορα ο άντρας της Βασιλέας και έδιωξε τις κουνιάδες της και την πεθερά της σε μοναστήρι. Αργότερα δηλητηρίασε τον άντρα της τον Ρωμανό Β΄ γιατί ήταν μέθυσος και γυρνούσε συνέχεια σε κυνήγια και καπηλειά με τις εταίρες ενώ στα πολεμικά ήταν τελευταίος. Το δηλητήριο υπήρχε. Δύσκολα το έβρισκες αλλά υπήρχε. Ιδίως όταν κατέχεις τέτοιες θέσεις στην αυτοκρατορία. Οι καλοπληρωμένοι-καλόπιστοι παρακοιμώμενοι ευνούχοι είχαν πρόσβαση παντού. Το δηλητήριο το έβαζαν στο φαγητό δίχως να καταλάβουν τίποτε τα θύματα.

Κατόπιν η Θεοφανώ παντρεύτηκε τον Δομέστηχο των Σχολών της ανατολής (αρχιστράτηγος ανατολικών θεμάτων της αυτοκρατορίας) τον Κατεπάνω Νικηφόρο Φωκά που ήταν ικανότατος, ευσεβέστατος και ελευθέρωσε τον Χάντακα (το σημερινό Ηράκλειο) και στη συνέχεια όλη την Κρήτη που την είχαν μέχρι τότε οι Αγαρηνοί. Τον Νικηφόρο Φωκά τον σκότωσαν με συνομωσία η Θεοφανώ και ένας άλλος σκληροτράχηλος κατεπάνω ο Ιωάννης Τσιμισκής, που πηδούσε με ένα άλμα επάνω από επτά άλογα. Ο Ιωάννης Τσιμισκής έγινε Βασιλέας αλλά δεν παντρεύτηκε τη Θεοφανώ. Γυναικάς καθώς ήταν κατάλαβε γρήγορα τι γίνεται. Τη συνέλαβε με του Βάραγκους (την βασιλική φρουρά του) και την έστειλε κουρεμένη γουλί σε ένα μακρινό Μοναστήρι μαζί με τον ευνούχο της τον Λέοντα. Ο Βασίλειος τότε ήταν μόνο 8 χρονών. Η αυτοκρατορία όμως με όλους αυτούς τους στρατηλάτες που πέρασαν από την βασιλεία ολοένα και δυνάμωνε. Έως ότου πήρε τη βασιλεία, ο Βασίλειος Β΄ σε ηλικία 18 ετών μετά από ξαφνικό και αδικαιολόγητο θάνατο του Ιωάννη Τσιμισκή. Είπαμε το δηλητήριο έμπαινε εύκολα στο φαγητό και η Θεοφανώ είχε πολλούς υποστηρικτές στο Ιερό Παλάτιο. Παρόλο που η αυτοκρατορία πήγαινε μια χαρά με τον Τσιμισκή, όλοι ζούσανε με ευημερία και πόλεμο δεν έχασε ποτέ! Οι ευνούχοι όμως που τους θεωρούσαν ακίνδυνους δηλητηρίασαν όπως φαίνεται τον Τσιμισκή κατόπιν επιθυμίας και εκδίκησης της Θεοφανώς. Η Θεοφανώ επέστρεψε στη Βασιλεύουσα μετά από 10 χρόνια από το Μοναστήρι που της επέβαλε να πάει ο Τσιμισκής. Αλλά με τον γιό της ηρέμησε. Ίσα ίσα που βοήθησε το έργο του κρατώντας δεμένους αυτούς που επιβουλεύονταν τον θρόνο όσο αυτός έλειπε σε εκστρατείες. Ήταν γυναίκα φωτιά! Ότι δεν πετύχαινε με το χρήμα, την σκληρή διαπραγμάτευση και με την προσωπικότητα της, το πετύχαινε με την ομορφιά της και την ακαταμάχητη γοητεία της! Με τις συνομωσίες της, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι ότι δυνάμωσε πολύ η αυτοκρατορία. Μέχρι φυσικά που έγινε βασιλέας ο γιος της Βασίλειος και απογείωσε κυριολεκτικά το Βυζάντιο.

Τα παιδικά παιχνίδια του Βασιλείου ήταν πάντα τα στρατιωτάκια και οι τεχνικές πολέμου. Από μικρός εκπαιδευόταν στη σπαθασκία, τη τοξοβολία, στο ακόντιο, στις σφενδόνες, στα ρόπαλα, στα τζικούργια (ρόπαλα φτιαγμένα με λαβή αλυσίδα και μια μπάλα με καρφιά στην άκρη), στην ασπίδα και στο καβαλαρικό! Ήταν ψηλός όμορος με γυμνασμένο σώμα λόγω των γυμνασίων του και τα πόδια του ήταν ελαφρώς στραβά από το να τα σφίγγει ολοένα την κοιλιά του αλόγου! Πώς να μην μάθει καλά τον πόλεμο ένα παιδί, όταν είχε πατριούς που τον αγαπούσαν τόσο πολύ και ήταν όλοι τόσο άξιοι και ξακουσμένοι βασιλείς; Όλοι τους συγκαταλέγονται ανάμεσα στους 10 καλύτερους βασιλείς που έβγαλε το Βυζάντιο στα 1123 χρόνια ζωής! Όταν στέφτηκε αυτοκράτορας παρά το νεαρό της ηλικίας του και ενώ έβλεπε την απειλή των Βουλγάρων με τον τσάρο τον Σαμουήλ. Δεν ταμπουρώθηκε σαν παιδαρέλι μέσα στα τείχη του Βυζαντίου αλλά πήρε στρατό και πήγε να βρει τον οχτρό του μέσα στη Τριαδίτσα την καρδιά της Βουλγαρίας. Αν δεν τον πρόδιδε ένας στρατηγός του, ο κατεπάνω Κοντοστέφανος θα κέρδιζε τη μάχη. Ήταν όμως η πρώτη αλλά και τελευταία μάχη που έδωσε και έχασε. Από κει και πέρα γύριζε Νικηφόρο το φουσάτο του και έμπαινε πάντα από την πύλη του Αγίου Ρωμανού όπως άρμοζε σε νικητή βασιλέα που κατακτούσε γης. Ο Βασίλειος είχε ξακουστή ομορφιά αλλά δεν παντρεύτηκε ποτές. Τι άνθρωπος άλλωστε μπορούσε να βγει από δύο πολύ όμορφους γονείς; Πολλοί λένε ότι δεν ήθελε γυναίκα γιατί είχε δει την προδοσία της μάνας του στον δικό του πατέρα. Έβλεπε επίσης ότι βασίλισσα δεν μπορεί να έχει όταν δεν κάθεται σχεδόν ποτέ στη βασιλεύουσα (στη Κωνσταντινούπολη). Με το πέρασμα των χρόνων τα χαρακτηριστικά του σκλήρυναν. Το δέρμα του από τις αλλαγές του καιρού και τα πολεμικά είχε αποκτήσει μια αγριάδα. Η αυτοκρατορία τον ενδιέφερε και το Φουσάτο του, που προστάτευε την εδαφική ακεραιότητα. Το αυτοκρατορικό φουσάτο του Βασιλείου όταν έκανε προέλαση φαινόταν από ψηλά σαν πορφυρό και χρυσό φίδι που σήκωνε κουρνιαχτό στο πέρασμα του. Τα πορφυρά φλάμπουρα μπροστά με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς στο καβαλαρικό. Οι μαλαματοκαπνισμένοι θώρακες των δρουγγάριων. Τα σιδερωμένα ζώα (προστατευμένα με σίδερο). Οι πολεμικές μηχανές κριοί, πύργοι, και καταπέλτες. Οι σπαθάριοι, οι τοξότες, οι σφενδονιστές Πάντα με το στρατό του χτυπούσε και κατατρόπωνε τους εχθρούς του. Ταμπουρώθηκε μέσα στην Τριαδίτσα της βουλγαρίας ο Σαμουήλ όταν έχασε πανηγυρικά δύο πολέμους. Έναν στον Σπερχειό και έναν στον Αξιό ποταμό. Τους πετσόκοψε ο Βουλγαροκτόνος. Σατανά Εωσφόρο τον αποκαλούσαν οι οχτροί του. Μόνος του με περίσσια παλικαριά έπεφτε σε πολλαπλάσιους αντίπαλους και τους σκορπούσε. Έπιασε αιχμάλωτους με το φουσάτο του, εκατό χιλιάδες βουλγάρικο στρατό και τους τύφλωσε όλους. Στους εκατό ένας μονόφθαλμος διέταξε. Προκειμένου να τους γυρίσει πίσω στη Βουλγαρία του υπόλοιπους ενενήντα εννιά. Ο Σαμουήλ δεν άντεξε κυριολεκτικά έσκασε πέθανε από το σφίξιμο όταν αντίκρισε τους άντρες του τυφλούς με σακατεμένο ηθικό. Οι Βούλγαροι δεν σήκωσαν ποτές κεφάλι μετά από αυτό. Αργότερα τους επανίδρυσαν οι Ρώσοι το 1847. Ο Βασίλειος ο Β΄ επίσης έκανε τους Ρώσους Χριστιανούς Ορθόδοξους, Αφού για να επιτρέψει στον Βασιλέα των Ρώσων Βλαδίμηρο να παντρευτεί την αδερφή του την Άννα, του επέβαλε πρώτα να βαπτιστεί. Το θαύμα έγινε όταν βλέποντας οι Ρώσοι τον Βασιλέα τους να βαπτίζεται, έπεσαν πλήθος μέσα στη λίμνη χειμωνιάτικα και παρακαλούσαν τους Κληρικούς από την αποστολή του Βυζαντίου να βαπτίσουν και αυτούς. Κατόπιν βαπτίσθηκε όλη η Ρωσία. Οι εκστρατείες του στην ανατολή όλες στέφτηκαν νικηφόρες. Ένας άραβας βασιλιάς ο Βαγκουτεκής της Δαμασκού με τους Φατιμάδες Αιγήπτιους έλυσε την πολιορκία του χαλεπιού της Αντιόχειας και εξαφανίστηκε τρέμοντας από το φόβο του. Έκαψε και τις πολεμικές του μηχανές από τη βιασύνη του, όταν ο Βασίλειος μέσα σε 16 μέρες διέσχισε όλη τη Μικρασία για να πάει να βοηθήσει τον σύμμαχο του Εμίρη Αβδούλ Φαδχαήλ. Ο Βαγκουτεκής ξεφώνησε πως μόνο ο διάβολος μπορούσε να φέρει τόσο γρήγορα από την Βέροια το Φουσάτο του και το έβαλε στα πόδια υψώνοντας τειχιά δυσκολόπαρτα γύρο από τη Δαμασκό. Όταν του δώριζες κάτι του Βασιλείου σου το ανταπέδιδε ακέραιο στο πενταπλάσιο. Όταν τον προσκυνούσες για αυτά που σου έδωσε, σου έδινε ακόμα περισσότερα. Δεν του άρεζε απλά η αχαριστία. Οι οχτροί του ταμπουρώνονταν μέσα στα κάστρα. Αμπάρωναν και τις καστρόπορτες και αν δεν άνοιγαν να παραδοθούν περίμεναν το μοιραίο.

Το φουσάτο του, έβλεπε τον Βουλγαροκτόνο πρώτο από τους πρώτους να πολεμάει σαν τον Άρη σκορπώντας τον θάνατο, να ανεβαίνει τις σκάλες στα τειχιά που προσπαθούσε να πάρει. Να καβαλάει το άσπρο άλογό του και να πέφτει σαν κεραυνός στον εχθρό. Φώναζαν ούρλιαζαν ξελαρυγγιαζόταν οι λεγεώνες «του Βασιλείου του καλλίνικου του Στρατηλάτη Πολλά τα Έτη» «Αυτοκράτωρ Βασίλειε συ ΝΙΚΑΣ» Όταν του παρέδιδαν την πόλη χάριζε τη ζωή σε όλο το στρατό και τους έκανε συμμάχους. Την ανδρεία την σεβόταν. Ακόμα και οχτρός του να ήταν, αν πολεμούσε κάποιος με αντρεία του χάριζε τη ζωή και τον έκανε αξιωματικό στο δικό του στρατό παντρεύοντας τον με κάποια από τις ζωστές πατρίκιες του Ιερού Παλατίου. (αρχοντοπούλες που ζούσαν στο παλάτι). Ακόμα και οι σκληροί βεδουίνοι συμφιλιώθηκαν μαζί του, αφού πρώτα τους πετσόκοψε. Αυτοί που έμειναν δεν ήθελε να τους θανατώσει αλλά να τους τυφλώσει. Οι βεδουίνοι τότες έπεσαν στα γόνατα και τον παρακάλεσαν να τους χαρίσει τον θάνατο από να τους σακατέψει. Βλέποντας ο Βασίλειος να μην λογαριάζουν τη ζωή τους αυτοί οι πολεμιστές τους χάρισε τη ζωή με τη συμφωνία να μην ξαναπειράξουν ούτε Βυζαντινό καραβάνι.

Το τέλος του ήταν εξίσου γιομάτο αντρεία. Ετοιμαζόταν για πόλεμο εναντίων των Αγαρηνών που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι στην αυτοκρατορία του, καταστρέφοντας καλλιέργειες και σκοτώνοντας ντόπιους ανθρώπους και κάνοντας ζημιές σε κάποια κάστρα. Στο άκουσμα βέβαια ότι ετοιμάζει το φουσάτο του ο Βασίλειος σκόρπισαν. Δεν μπόρεσε όμως, τελευταία στιγμή πηγαίνοντας να καβαλήσει το άλογο του για να ξεκινήσει την εκστρατεία λιποθύμησε. Τον γύρισαν στο Ιερό Παλάτιο και όταν συνήλθε, κάθισε στο Θρόνο του, προσκάλεσε τους άρχοντες και στρατηγούς στην αίθουσα των ιβ ακουβιτων, έβγαλε το στέμμα από το κεφάλι του, φώναξε τον μικρότερο αδερφό του Κωνσταντίνο και του το παρέδωσε. Ο θάνατος του ήταν δίχως πόνους. Παρουσιάστηκε στον Πλάστη του αφού πρώτα ζήτησε από τον Πατριάρχη να τον εξομολογήσει και να τον κοινωνήσει. Πέθανε σε ηλικία 67 ετών την 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ.

Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε να μεγαλώσει τόσο πολύ, από τον καιρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πραγματικά στα χρόνια του, ο δικέφαλος αετός κοίταζε σε ανατολή και δύση.
Μετά τον θάνατο του κανένας δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει επάξια τον Βασίλειο. Ανέβηκαν βασιλιάδες και βασιλιάδες στον πρώτο θρόνο της οικουμένης. Οι μόνοι που προσπάθησαν να κρατήσουν επάξια τον τίτλο τους ήταν Ο Ρωμανός Γ΄ Διογένης που τον πρόδωσαν για να του πάρουν τον θρόνο οι λογοθέτες (πολιτικοί-προθυπουργοί) και ο τελευταίος αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Δραγάσης Παλαιολόγος.

Δίκιο έχουν κάποιοι ιστορικοί που λένε ότι ο θάνατος του Βασίλειου του Β΄ Βουλγαροκτόνου σήμανε την αρχή του τέλους της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Δικαίως ο Βασίλειος ο Β΄ Βουλγαροκτόνος έχει κερδίσει τον τίτλο του ένα από τους 5 καλύτερους Βασιλιάδες του Βυζαντίου.

Υπολοχαγός Πεζικού Αθανάσιος Νάκος.