Μαθήματα Ανθρωπιάς

Αφιερωμένο στις γιαγιάδες μου, την πεθερά μου και τη θεία Πόπη, που δυστυχώς "έφυγαν", χωρίς να μιλήσουν και να μοιραστούν...

Είναι η Τζένη στα 40 της ανασφάλιστη, που ακόμα περιμένει να βρει τι έχει γυρίζοντας στα Δημόσια νοσοκομεία, εδώ κι ένα χρόνο....
Είναι η Χαρά με Ιδιωτική ασφάλιση που μέσα σε 10 μέρες, πήρε τη διάγνωση.
έκανε την επέμβαση, ξεκίνησε τη θεραπεία της και προχωράει...
Είναι η κυρία με τα μαυρισμένα νύχια που συνάντησα στο ανσανσέρ παρέα με την αδερφή της, που πέντε μήνες μετά έμαθε κι εκείνη ότι νοσεί...
Είναι και η άλλη κυρία που κάνει τατού χένας, άλλο κάθε βδομάδα στο γυμνό της κεφάλι, γιατί έτσι της αρέσει...
Είναι η Λίλη που στεκόταν αξιοπρεπέστατα στα παιδικά πάρτυ που την κάλεσαν,
φορώντας το τσεμπεράκι της, κι ας την κοίταγαν όλοι....
Είναι η κοπέλα που εγχειρίστηκε στα 18 και πέθανε στα 25 γιατί ήθελε να αποκτήσει ένα παιδί, ενώ ο γιατρός της, της είχε πει όχι...
Είναι κι η παραδουλεύτρα της Μαριάννας από την Αλβανία, που πήγε στο γιατρό μόλις άκουσε πως αυτό συμβαίνει κι αλλού, και στις καλύτερες οικογένειες...
Είναι η Ελπίδα που 10 χρόνια μετά αποφάσισε να κάνει την αποκατάσταση γιατί το ίδιο έκανε και το παιδί της...
Είναι και η Δανάη, που δε θέλει να το συζητήσει με κανέναν...
Είναι η Θεανώ, που θα μπορούσε άνετα να είναι φίλη μου.
Είναι η ψυχολόγος που δεν άντεξε να ζει με την αγωνία και έκανε επέμβαση για να πάψουν επιτέλους να την ταλανίζουν οι αμφιβολίες για τη ζωή της.
Είναι η νοσοκόμα 29 ετών που το παρακολουθεί.
Είναι και η γιατρός που παλεύει για όλες τις παραπάνω ζωές και για τη δική της -ξέρετε, το έπαθε κι εκείνη-και τώρα, δίνει τις καλύτερες συμβουλές, από πρώτο χέρι....
Είναι τόσες πολλές...